بیماری کبد چرب در گربه ها

بیماری کبد چرب که با نام لیپیدوز کبدی گربه (FHL) یا سندرم کبد چرب نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین بیماری های کبدی است که در گربه ها یافت می شود. سگ ها نیز می توانند به این بیماری مبتلا شوند، اما نادر است. این وضعیت نسبت به برخی شرایط اولیه دیگر ثانویه است و می تواند به سرعت به یک موقعیت جدی تبدیل شود. این مقاله به علائم، علل، درمان و پیش آگاهی بیماری کبد چرب در گربه ها می پردازد.

بیماری کبد چرب چیست؟

بیماری کبد چرب تجمع چربی در داخل و اطراف کبد است که می تواند زمانی اتفاق بیفتد که گربه برای مدتی چند روز غذا نخورد. تری گلیسیرید، نوعی مولکول چربی، می‌تواند در سلول‌های کبدی، سلول‌هایی که کبد را می‌سازند، ایجاد شود. این فرآیند می تواند خیلی سریع اتفاق بیفتد و در عرض چند روز باعث آسیب شدید و حتی کشنده کبد شود. تجمع تری گلیسیرید عمدتاً به دلیل یک دوره بی اشتهایی است که در آن گربه بسیار کم غذا می خورد یا به طور کامل غذا نمی خورد. از آنجایی که گربه دیگر از غذا انرژی دریافت نمی کند، بدن شروع به تجزیه چربی های ذخیره شده برای جبران کمبود انرژی می کند. این چربی‌ها توسط کبد پردازش می‌شوند، که می‌تواند با آزاد شدن انبوه چربی‌ها در جریان خون در سطحی بیشتر از تحمل بشود. اگر کبد نتواند پردازش چربی را ادامه دهد، چربی در سلول های کبد تجمع می یابد و باعث لیپیدوز کبدی یا بیماری کبد چرب می شود.

چه چیزی باعث بیماری کبد چرب می شود؟

گربه‌های دارای اضافه وزن و چاق در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری کبد چرب هستند، زیرا آنها چربی اضافی را حمل می‌کنند که می‌تواند به سرعت سلول‌های کبد را پر کند. هدف از تشخیص این بیماری این است که مشخص شود چرا گربه در وهله اول غذا خوردن را متوقف کرده است. اغلب یک بیماری زمینه ای دیگر مانند دیابت، سرطان، پرکاری تیروئید، پانکراتیت، بیماری کلیوی یا سایر اختلالات کبدی ممکن است باعث شود گربه غذا نخورد. در این موارد، بیماری که باعث بی اشتهایی شده است باید همراه با بیماری کبد چرب درمان شود. علاوه بر سایر شرایط سلامتی، گربه‌هایی که از نظر جسمی سالم هستند ممکن است به دلیل تغییرات استرس‌زا در محیط خود مانند تغییر ناگهانی رژیم غذایی، نقل مکان به خانه جدید، معرفی یک عضو جدید خانواده، از دست دادن حیوان خانگی در خانواده، غذا خوردن را متوقف کنند.

علائم بیماری کبد چرب چیست؟

کم خوردن یا اصلاً غذا نخوردن (بی اشتهایی)، همراه با کاهش وزن چشمگیر معمولا بیش از 25 درصد وزن بدن
خلق و خوی افسرده
بی حالی و کسلی
ضعف، ناتوانی در ورزش و پریدن
کم آبی بدن
استفراغ، یبوست یا اسهال
فشار دادن سر به زمین (ونتروفلکشن گردن)
زرد شدن پوست، لثه ها و چشم ها (یرقان) – به ویژه، زردی نشانه ای از نارسایی کبد است و گربه نیاز به توجه فوری دارد. بیش از 70 درصد موارد بیماری کبد چرب زردی را نشان می دهند.

بیماری کبد چرب چگونه تشخیص داده می شود؟

ممکن است دامپزشک شما برای تایید تشخیص نیاز به انجام چندین آزمایش زیر داشته باشد.

معاینه فیزیکی علائم زردی را نشان می دهد و لمس کبد اندازه غیرطبیعی یا ناراحتی شکمی را نشان می دهد.
آزمایش خون شامل CBC (شمارش کامل خون) و پانل شیمی اطلاعاتی در مورد عملکرد کبد ارائه می دهد. تری گلیسیرید بالا یک پرچم قرمز است. این آزمایشات همچنین به شناسایی علائم عفونت یا التهاب در کبد کمک می کند. و همچنین می تواند کم آبی و عدم تعادل در الکترولیت ها را تایید کند.
سونوگرافی برای بررسی شکل و اندازه کبد استفاده می شود.
بیوپسی کبد می تواند تشخیص قطعی را ارائه دهد. دامپزشک از روشی به نام Fine Needle Aspirate (FNA) برای استخراج نمونه بسیار کوچکی از بافت کبد برای تجزیه و تحلیل استفاده می کند.
مهم است که همزمان هر اختلال اولیه ای را درمان کنید. ممکن است آزمایش‌های دیگری برای تأیید تشخیص بیماری اولیه انجام شود.

بیماری کبد چرب چگونه درمان می شود؟

درمان شامل حمایت کلی کبد و حمایت تغذیه ای است. لوله های تغذیه اغلب برای رساندن مواد مغذی قرار می گیرند. در حالی که گربه در لوله تغذیه است، باید حداقل یک بار در روز مقداری غذای معمولی به گربه داده شود. هنگامی که گربه به خودی خود شروع به غذا خوردن کرد، می توان مقدار غذای تحویل شده از طریق لوله تغذیه را به آرامی کاهش داد و در نهایت لوله را خارج کرد. بازگرداندن آهسته غذا بسیار مهم است، زیرا خوردن ناگهانی غذا پس از یک دوره گرسنگی می‌تواند عدم تعادل الکترولیت‌های خون را تهدید کند.

مایعات: گربه مبتلا به بیماری کبد چرب حاد احتمالاً به مایعات داخل وریدی برای آبرسانی مجدد به بدن نیاز دارد. IV ممکن است حاوی مکمل پتاسیم و فسفات برای متعادل کردن مجدد الکترولیت ها باشد.
ویتامین ها و مواد معدنی: کمبود ویتامین B12 در گربه های مبتلا به بیماری کبد چرب شایع است. مکمل ویتامین K1 در لخته شدن خون ضروری است و به عنوان یک مداخله فوری در گربه های مشکوک به بیماری کبد چرب ضروری است. کمبود منیزیم نیز در گربه های بی اشتها رایج است و ممکن است به پروتکل درمانی اضافه شود.
آنتی اکسیدان هایی مانند SAMe و ویتامین E به کند کردن آسیب کبدی کمک می کنند.
N-استیل سیستئین (NAC) به افزایش تولید گلوتاتیون در بدن و حذف سموم از کبد کمک می کند.
ال کارنیتین و اس آدنوزیل ال متیونین (SAMe) مواد مغذی ضروری هستند که به بدن کمک می کنند اسیدهای چرب را تجزیه کرده و آنها را به انرژی برای تقویت سلول ها تبدیل کنند.
تئورین برای گربه های بی اشتها توصیه می شود و باید تا زمانی که دوباره به طور معمول غذا بخورند داده شود.
محرک های اشتها می توانند به گربه شما کمک کنند تا به تنهایی غذا بخورد.
اورسودوکسی کولیک اسید (اورسودیول) یک اسید صفراوی است که برای درمان علائم چندین نوع مختلف بیماری کبد از جمله بیماری کبد چرب استفاده می شود.

ساره جنتی رفتارشناس و غذادرمانگر پت